12 Temmuz 2009 Pazar

En Kıymetlim

Her insanin bir kiymetlisi vardir..

Benim de var..

O'na...Yar´e...





Hicbir kelimeyle anlatamam icimdeki O'nu..

O, icimdeki en güzel sey..

Hayatim boyunca tattigim en büyük mutluluk..

Yillarimin bosa gitmediginin kaniti..

Varligiyla hayatima ayri bir bakis acisi katan, beni

bana gösteren..

O'na baktikca, kendimi buldugum..

Icimdekilerin karsimda durmasi..

Her an, her saniye ihtiyac duydugum..

Bir an bile olsa, ayri kalmaktan korktugum..

Hayatinin her aninda mutlu olmasi icin her seyimi

verecegim..
Yüzündeki her ifadeye anlam vermeyi hayal ettigim..

Bir sözüyle icimi titreten..

En zayif animda veya düstügümde, kalkmam icin

kolumdan tutup kaldirmadan önce

yanima egilip, sevgisini hissettiren..

En haksiz anlarimda bile bana yalanci zaferler
tattiran..

Sirf üzülmeyeyim diye, kendinden taviz veren..

Kisiligini asan, ''benligini'' bana hediye eden..

Yaramazliklariyla suc isleyen masum bir cocugu

andiran..

Verdigim cezalari ödül olarak degerlendiren :))

Mutluluk tablosunun tam ortasi resmi..

En büyük parcasi..

''En derin en içimdesin..'' dedigim..

Hayatimin tüm ''en''lerine sahip..

Verdigim tüm sözleri yok etmeme sebep olan insan..

Ne olursa olsun, hayatimdan kolayca silip

atamayacagim..

Hayatimda ''en kiymetli'' ve ''en vazgecilmezim''..

O'na bu resmi yaparken, icim yine her zamanki gibi

kipir kipirdi..

Her böyle bir âni yasadigimda, soruyorum kendime..

''Nasil olurda bir insan, hayatimin tam ortasinda bu

kadar büyük bir yere sahip olabilir?''..

Ne kadar yanitsiz kalsa da sorumun cevabi,

biliyorum..

Yanitsiz degil..

Aradigim, uzakta ama varligini hissettigim yanit

O'nda..

Ve biliyorum, bir gün ben O'nun icine dokundugumda

cevabimi alacagim..

O'nun yüreginden alip, kendi yüregime saklayacagim

O´nu..

Bir sir gibi, sadece ikimizin bildigi..

Sonra o gelip alacak icimden, saklayacak..

Ben tekrar bulup, tekrar alacagim..

Bir kisir döngü gibi, birbirinden alacagi olan

borclular gibi kosacagiz ardi sira..

Hic yorulmadan..

Hic bikmadan..

O'nu halen bugün gibi sevecegim ve isteyecegim..

Bu söz, her asigin birbirine verdigi söz degil,

ayrilinca unutulan..

Ben ki - aylar yillar gecse de - bu sözümü

unutturmadim kalbime..

Bir daha asla, unutturmak bir yana, denemeyecegim

bile..

Belki aci verecek bu söz, belki üzecek..

Ama biliyorum ki, en az hepsinin toplami kadar da

mutluluk verecek bana..

Uzaklarda ararken icimde, yakinimda ararken

tenimde bulacagim O'nu..

Hayatimda verdigim ''en'' dogru karar..

Tüm sacmaliklar arasinda ''en'' mantikli sey..

Tüm yalanlar arasinda ''en'' dogrusu..

Ve hayatimin bircok ''en''lerin zirvesi..

Sinirlari zorlayacagiz yine, sinirsiz ve ''eksiksiz''

olacagiz :))

Anliyorum, kelimeler yetmiyor gercekten seni

anlatmaya..

Hayatima renk veren, mutlulugumu ve

mutsuzlugumu ayni anda paylasan..

Varligin icin binlerce kez tesekkürler..

Seni seviyorum Yar´im !
...